چو از آن شراب نوشی همه دار می فروشی
که شراب جاودانی به فنا دهد جهانی
نه دگر گلایه داری نه سری که جهل گویی
تویی و تو و تو و تو نه منی درین میانی
بگذشت عمر و ماندم همه در خیال رویش
چه خوشا دمی بگذشت به سجود آسمانی
سر هر صلات دیدم که تو خواندی و مقیمم
سر سفره های رحمت به شراب بی نشانی
که شراب جاودانی به فنا دهد جهانی
نه دگر گلایه داری نه سری که جهل گویی
تویی و تو و تو و تو نه منی درین میانی
بگذشت عمر و ماندم همه در خیال رویش
چه خوشا دمی بگذشت به سجود آسمانی
سر هر صلات دیدم که تو خواندی و مقیمم
سر سفره های رحمت به شراب بی نشانی