پرنده

توی فصل پرواز
بازم دل شکسته
پرنده نشسته
نشسته همونجا
همونجا که بغضش
تو روزای سرما
همیشه شکسته
یه روز خزونی
یه مرغ شکاری
زد و جفشو برد
همین شاخه بودش
همین شاخه ای که
کنارش ، شکسته
غم و غصه هامون
صداشون سکوته
با چشمای بسته
بازم میشه پر زد
بازم میشه سر زد
ولی باز خیالی
به روزای رفته
با یه ذهن خسته
چرا هیچ عقابی
سراغش نمیاد
اخه این پرنده
دلش اونو میخواد
یه جفت خیالی
یه دنیای دیگه
یه روز خزونی
پرنده که رفته

عشق زمینی

من تو خوابم و تو رویام
یکی هست که نازنینه
بیا اسمم و صدا کن
خواب من تعبیرش اینه
واسه مهربونیه تو
همیشه حسای خوبه
که میشه حرف تو شعرام
حرفایی که دل نشینه
نباشه ، روزی نباشی
نشه خالی از تو دستام
همه لحظه ها و پرواز
با حضورت بهترینه
نمیشه که بی تو پر زد
پر پرواز منی تو
میپرم با تو و دنیام
غم هاشم با تو شیرینه