صاحب عصر

ماه تنهای من ای سرو خرامان و رها
جمله ای نقض بگو حرف تو آیات خدا
در پریشانیه احوال منه در مانده
دیدن روی تو جان است و حدیث تو دوا
در بر صاحب اسرار به اصرار بگو
جان ما در گرو آن رخ زیباست به جا
مطلع و مقصد شعرم تو یگانه منجی
ای خدا حفظ کن نما صاحب عصر ما را

اسرار عشق

کاش که این ساده دل

عاشق و رسوا نبود
کاش که چشمان تو

این همه زیبا نبود
کاش رها میشدم

از غم دلدادگی
صورت آن آشنا

این همه بیتا نبود
گرد جهان گشته ام

غیر تو ام خواست نیست
کاش که لبهای تو

شککر و حلوا نبود
گفتمش این راز و از

خون جگر ها که رفت
گفت که اسرار عشق

حل معما نبود