ای عشق

با یک جرقه آمدی آتش زدی جان مرا
ای عشق ، سوزان آمدی بردی تو ایمان مرا
بعد از توام دلبستگی بر هیچ کس ممکن نشد
از بند دنیا رسته را ، آزادگی پیوسته شد
در هجرتم از شهر غم ، تا شهر حیرانیه تو
من پای مستی بوده ام ، در شرب وحدانیه تو
من در عجب از وسعتت ،در بارگاه قدرتت
با فقر مطلق آمدم ، دلبسته ام بر رحمتت

ستودنی ترین

تو ای ستودنی ترین ستایشت سلام ما

                                                همین سلام و بندگی ، تسبیح تو مقام ما

به فقر آمدم مرا ، فقیر درگهت بدان

                                                ببین غبار کوی تست ، لباس افتخار ما

شهود خیر و شر مرا به این مجال می برد

                                                که این مقوله پله شد به نرده کمال ما

مگر ندارد عاشقی دروس من فدای او

                                                چگونه من بمانم و وصل شود وصال ما

 

 

حسن ناظم

25/2/94