مطرب بزن به سازی

مطرب بزن به سازت ، ساقی بریز باده

من رفته ام بسویش ،مردانه سر نهاده

 

گویا بی تو مجنون ، حال طرب ندارد

شاید که بی تو لیلا ، هجران به دل فتاده

 

گر مدعی بداند ، سرر منو تو چون است

دست عجب بیاید ، وا سازد این افاده

 

در پرده چون نگه کرد ، سالک ندید چیزی

جز خود خدا و مطرب در کثرت اوفتاده