آغوش عشق

گفت که شوریده ای؟
گفتمش از دست عشق
گفت چه را دیده ای؟
گفتمش از ناز عشق
گفت که سر می دهی؟
گفتمش ، دلخواه عشق
گفت چه درمان تو راست؟
گفتمش آغوش عشق

عشق

قرعه ی خمار ومستی ز ازل به نامم افتاد

ای دریغ از آن تفاخر که بهشت داده برباد

ببرم به باده ساقی به سجود می پرستان

که دمی جدا نباشم ز نماز جمع مستان

ره وادی فنا را چو به جرعه ای گشودی

دل و جان و عقل و هوشم همه را ز من ربودی

به هزار راه رفتم که تو را بیابم ای عشق

تو به آتشم کشیدی که چنین بتابم ای عشق

ای عشق

تمام تار و پودم ، از تو ای عشق

برای با تو بودن ، با تو ای عشق

در این ظلمت ، که من عطشان نورم

به چشمان تو می آید سحر ، عشق

برای آخرین مقصد ، در این کوچ

تویی تنها دلیلم ، نازنین عشق

هزاران بار دیگر خواهم آمد

ولی آرام و پایانم تویی ، عشق

به درس عدم مانده ام سالها

خوشا آرمیدن به بازوی عشق

همیشه نشستن سر کوی عشق

کنار تو شبها سحر می شود

و من غرق بازی و جادوی عشق

نگاهت مرا متصل می کند

به دریای ژرفی فراسوی عشق

به درس عدم مانده ام سال ها

چو بستند دل را به گیسوی عشق

نگاه خیس بارون

همه دلتنگیامون واسه ی عشق

نگاه خیس بارون واسه ی عشق

یه بغضی تو صدامون خونه کرده

گلو گیره گلو گیره غم عشق

شب تنهایی ها رو کوچه فهمید

قدمهایی که لرزونن واسه عشق

بازم میشه از اون لیلا خبر داد

به دل هایی که مجنونن واسه عشق

وعده ی عاشقانه هاست

برای تسکین دلم ، مرحم جانانه ، دعاست

چون که به تسبیح توام ، نیست زمان و ماسواست

یوم ورود مطلعش ، سلام عاشقانه ایست

وادی توحید بدان ، مقصد بی نشانه هاست

کیست که آگهم کند ، مقصد و مقصود تویی

معبد و معبود من آن ، خالق بی کرانه هاست

مانده به جا ز کاروان ، زائر خواب مانده ای

شب شبه مدهوشی و عشق ، وعده ی عاشقانهاست

دلم در بند یاره

شراب ناب تو مستونه ام کرد
دل بی تاب تو دیوونه ام کرد
شرر باره دو چشمون سیاهت
به آتیشم کشیده اون نگاهت
شب تاریکه و من بی چراغم
خدایا در غم و اندر فراغم
تو گفتی عاشقت ، خونش مباهه
منه سر داده را ، عشقت گناهه
به پروازم بیا، هم بال من شو
بیا ای حال خوش در فال من شو
ببین سرگشته را در کوی ، شیدا
ببین دارم تورا ، دارم تمنا
ببین من تشنه و آب حیاتی
ببین زندونیم ، راهه نجاتی
دریغا عمر کوته ، در گذاره
منه شیدا ، دلم در بند یاره

خوابم نمیره

تنم تبدار عشقی ، بی نظیره

خدایا قلب من پیشش اسیره

نه سر دارم نه سودایی به جز او

همه شب از غمش ، خوابم نمیره

ندونسته ، سر دامش نشستم

حالا یک لحظه از یادم نمیره

دوای درد من ، در یک نگاهه

نگاهی که همه هستیم ، بگیره

بگو که منتظر بمانم

من آن غریب بی نشانم، بیا، بیا به آشیانم
سحر چو مرغ فاخته ، حدیث عشق می کنم

به انتظار روی تو ، بگو که منتظر بمانم
بیا و جان من ببر که بی تو در عذاب و در خزانم

نمی شود که ، بی تو سر شود ، نمیشود سحر شود
بیا که در شب سیه ، به جستجوی نور جاودانم

هوای غم گرفته را ، بیا نسیم عشق باش
بیا که طاقتم نمانده ، شکسته دل در این میانم

جان به ثواب میرود

دل سوی یار میرود ، غنچه به بار میرود

طرف سبکبالی و عشق ، مرغ هزار میرود

او به طرب نواخته ، سازه من پیاله زن

گرچه پرم ازین طرب ، دیده بر آب میرود

حال خوشیست عاشقی ، من نه منم هست تویی

دیده ام این وادی و سر ، پاک به باد میرود

گفت مرا بخوان شبی تا که شوم به منزلت

جان بدهم به پای او ، جان به ثواب میرود